Την Παρασκευή 5 Μαΐου και για τρία τριήμερα, το street food, το «φαγητό του δρόμου» των μεγαλύτερων πόλεων του κόσμου, είχε την τιμητική του!

Το 2^ο Athens Street Food Festival συγκέντρωσε στον ιστορικό χώρο του Παλιού Αμαξοστάσιου Ο.Σ.Υ. στο Γκάζι μια μεγάλη ποικιλία από γεύσεις από δεκάδες κουζίνες του κόσμου, από την Ταΐλάνδη ως το Μεξικό, από την Ιταλία ως το Περού, από τη Γερμανία ως την Τουρκία και από τις ΗΠΑ ως την ελληνική κουζίνα.

Με περισσότερα από 35 καταστήματα, ειδικά pop-up stores γνωστών chefs που στήθηκαν αποκλειστικά για το φεστιβάλ, πολλές εκπλήξεις και μια μεγάλη ποικιλία από “κουζίνες του δρόμου”, το 2o Athens Street Food Festival προσέφερε μια μοναδική ευκαιρία γευσιγνωσίας σε έναν εξαιρετικά διαμορφωμένο χώρο, έκτασης άνω των 4.000 τ.μ.

Φυσικά, δεν έλειπαν τα ειδικά διαμορφωμένα bars με μεγάλη ποικιλία σε cocktails, κρασί, μπύρα, cider, αναψυκτικά.

Ορισμένα από τα καταστήματα που συμμετείχαν στο 2o Athens Street Food Festival είναι:

Vandal Burgers, Pantera Negra , Mikrou Lee, Po’ Boys, Mama Roux, Monster Burger, Gurun, Not Just Falafel, Γλυκό Καμινάδα, Γκιουζλεμέ, Etnico, Davinci, Loukoumades, Κωνσταντινίδης, Mentality, Poke, L’Ovelha Negra, Sugar Rock.

Αφού πληρώσεις 2,5€ εισιτήριο, μπαίνεις στον κυρίως χώρο που είναι παραταγμένες οι καντίνες δεξιά-αριστερά. Μυρωδιές που αναμειγνύονται, κόσμος που πηγαινοέρχεται χαζεύοντας από δω κι από κει, γιορτινά πολύχρωμα σημαιάκια, κόκκινα βαρέλια που παίζουν το ρόλο πάγκων για να ακουμπήσεις το φαγητό και το ποτό σου, κουζίνες που «έχουν πάρει φωτιά»…..

Πρώτη στάση φυσικά το La Pantera Negra με τον εκρηκτικό Δημήτρη Κατριβέση να «rock-άρει» γευστικά για άλλη μια χρονιά!

Χωρίς δεύτερη σκέψη παραγγείλαμε ένα ceviche, σήμα κατατεθέν της περουβιανής κουζίνας, που παντρεύει το ωμό, μαριναρισμένο σε χυμό λεμονιού, ψάρι ή θαλασσινό με διάφορα λαχανικά. Αυτό που σερβίρουν στο La Pantera Negra είχε χταπόδι και μικρές γαριδούλες, μάνγκο και λαχανικά όπως πιπεριές, κρεμμύδι, αγγούρι, αβοκάντο και ντοματίνια, όλα κομμένα σε μικρά κομματάκια και μαριναρισμένα σε μια υπέροχα δροσιστικό μείγμα από λαίμ, κόλιαντρο και τσίλι. Εκλεπτυσμένο, φινετσάτο, σκέτη μαγεία..

Το γευστικό μας πέρασμα από εδώ συμπλήρωσε το anticucho de pollo, δύο σουβλάκια κοτόπουλο, όπου το κρέας, αριστοτεχνικά ψημένο μέσα σε μια πάστα από εκρηκτικά αρώματα (πάπρικα, κύμινο?, κόλιαντρο, ντομάτα, τσίλι) γινόταν πεντανόστιμο παραμένοντας ελκυστικά ζουμερό!

Η γευστική μας περαντζάδα συνεχίστηκε στο Poke Hawaiian sushi.

Εδώ δοκιμάσαμε μια «αποδομημένη» εκδοχή του sushi, όπου τα υλικά του «ξαπλώνουν» πάνω σε ένα στρωματάκι από ρύζι, χωρίς να τυλίγονται μέσα σε αυτό!!!

Διαλέξαμε το waimea (με μαγιάτικο, αβοκάντο, μάνγκο και κόκκινο τσίλι) και το honolua (με γαρίδα, ανανά και δύοσμο) και τα συνοδεύσαμε με μαι homemade λεμονάδα!!

Ωραίες επιλογές και ευγενέστατοι άνθρωποι, δύο συστατικά που μας κάνουν να περιμένουμε εναγωνίως το νέο τους ξεκίνημα….

Σειρά είχε το Σαρδελάκι.

Τα «καλοκαιρινά» ψαράκια της καρδιάς μας (γαύρος, καλαμάρι, μπακαλιάρος και φιλεταρισμένο! μπαρμπούνι), περασμένα από ένα αριστοτεχνικό και «ελαφρύ» τηγάνι, σερβίρονταν μέσα σε ένα χάρτινο χωνί (σαν αυτά του ψαρά σας) συνοδεία μιας γενναίας μερίδας απο φρέσκες, τηγανητές πατάτες ή τηγανητά κολοκυθάκια…

Και ξαφνικά μύρισε καλοκαίρι….

Οι μερίδες μεγαλύτερες και από κανονικές, με μια εξαιρετική σχέση ποιότητας –τιμής.

Στα συν το κεφάτο και εξυπηρετικότατο service….(ξέχασα να σας πω ότι όση ώρα περιμέναμε την παραγγελία μας να ετοιμαστεί, τα τηγανάκια που ήταν τοποθετημένα στον μπροστινό πάγκο, ανεφοδιάζονταν αδιάκοπα από φρέσκιες «φουρνιές» των επιλογών του καταλόγου για να δοκιμάσεις δωρεάν!)

Και κάπου εκεί, προσπαθώντας να χωνέψουμε, περνώντας από το Guerilla Chef, το μάτι πέφτει στο Club-Mate, ένα μονιαδικό, τονωτικό και αναζωογονητικό ανθρακούχο ποτό από τσάι Μάτε, ό,τι έπρεπε για την περίσταση.

Και επειδή κανένα γεύμα δεν κλείνει καλά χωρίς το γλυκό του, κάναμε μια τελευταία στάση στο Six Thirty, από την πίσω πλευρά. Τα γλυκύτατα κορίτσια εκεί σου εξηγούσαν ότι έχουν ένα γλυκό που το ονομάζουν Cheesecake on a Stick. Απλό στη φιλοσοφία, με κάτι σαν γέμιση από cheesecake μέσα σε κρούστα από σκληρή σοκολάτα και πασπαλισμένο με διάφορα καλούδια (salty caramel pop corn, ήταν η επιλογή μας) ήταν μάλλον περισσότερο υπερβολικό και γλυκό από ότι άντεχαν τα γούστα μας.

Και κάπως έτσι, ολίγον βαρυστομαχιασμένοι, αλλά γεμάτοι από ήχους, γεύσεις και μυρωδιές φύγαμε «χορτάτοι» από μια γλυκιά ευδαιμονία….

Και του χρόνου!