Η Μάλτα, η οποία επισήμως ονομάζεται Δημοκρατία της Μάλτας, είναι μια νησιωτική χώρα της Νότιας Ευρώπης. Βρίσκεται 80 χλμ νοτίως της Ιταλίας και 333 χλμ βορείως της Λιβύης. Η έκτασή της είναι 316 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Για να αντιπαραβάλουμε το μέγεθός της, θα τονίσουμε ότι η Νάξος, το μεγαλύτερο από τα Κυκλαδονήσια, έχει έκταση 426 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Η πρωτεύουσά της είναι η Βαλέτα, η οποία με έκταση 0,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα αποτελεί την μικρότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Σε ότι αφορά στο όνομα του νησιού υπάρχουν αρκετές θεωρίες. Μία  από αυτές αναφέρει ότι η ονομασία προέρχεται από την ελληνική λέξη «Μέλι», καθώς οι αρχαίοι Έλληνες καλούσαν το νησί «Μελίτη», το οποίο σημαίνει γλυκό σαν μέλι, λόγω της ύπαρξης ενός ενδημικού είδους μέλισσας που παράγει ποιοτικό μέλι. Οι Ρωμαίοι το καλούσαν «Μελίτα», το οποίο πιθανότητα προέρχεται από λατινοποίηση του αρχαίου Ελληνικού ονόματος.

Υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στο νησί που αποδεικνύουν ότι κατοικείται από το 5200 π.Χ. Επίσης κατοικήθηκε από Φοίνικες και από τους Αρχαίους Έλληνες.  Έγινε μέλος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν έγινε ο διαχωρισμός σε Ανατολική και Δυτική. Στις 23 Μαρτίου 1530 το νησί παραχωρήθηκε από τον Κάρολο Ε’ στο τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών, όταν αυτοί εκδιώχθηκαν από τη Ρόδο, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1522. Η παραχώρηση έγινε με την προϋπόθεση ότι ο Μέγας Μάγιστρος του τάγματος θα έδινε κάθε χρόνο στον Κάρολο Ε’ και την μητέρα του, Ιωάννα της Καστίλης, ως μονάρχες της Σικελίας, ένα Μαλτέζικο Γεράκι, το γνωστό ως το «Γεράκι της Μάλτας». Η κυριαρχία των ιπποτών τελείωσε όταν ο Ναπολέων τη κατέκτησε, στη πορεία του για την Αίγυπτο. Στη συνέχεια πέρασε στα χέρια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 1974 ο τότε πρωθυπουργός, Dom Mintoff, ανακήρυξε την Μάλτα ανεξάρτητο κράτος, παρόλο που παρέμενε μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, και μάλιστα με τον Πρόεδρο σαν αρχηγό του Κράτους. Την ημέρα αυτή παύει η Βασίλισσα της Αγγλίας να είναι ο αρχηγός του κράτους. Το 2004 γίνεται μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώ το 2008 γίνεται μέλος της  Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης.

Οι επίσημες γλώσσες της Μάλτας είναι τα Μαλτέζικα και τα Αγγλικά. Τα μαλτέζικα έχουν καταγωγή από τη Σικελική-Αραβική διάλεκτο, η οποία ποια είναι πια νεκρή γλώσσα. Ο πληθυσμός της το 2010 ανέρχεται σε 417.432.

(Οι παραπάνω πληροφορίες είναι από την Wikipedia)

Η πτήση από την Αθήνα είναι ιδιαίτερα σύντομη και δεν ξεπερνά τη 1 ώρα και 45 λεπτά, ακόμα και με το μικρό ελικοφόρο αεροπλάνο της Aegean. Με το που προσγειώνεσαι στην Μάλτα η εντύπωση που αποκομίζεις είναι ότι βρίσκεσαι σε μέρη της Ανατολής. Και για να μην παρεξηγηθώ, αναφέρω ότι ποτέ δεν έχω επισκεφθεί τις χώρες στις οποίες αναφέρομαι λ.χ. Μαρόκο, Λιβύη, Λίβανο κτλ. Η εντύπωση αυτή αφορά στο χρώμα της ώχρας που έχουν όλα τα σπίτια. Εντύπωση προκαλούν επίσης τα μικτά μπαλκόνια στα σπίτια, δηλαδή και κανονικά καθώς και χαγιάτια, όπως αυτά που συναντάς σε σπίτια στην Μακεδονία, ενώ σε πολλά κτίσματα, στις γωνίες, βλέπεις αγάλματα του Χριστού και διάφορων αγίων.

Πρώτη στάση: St. Julian’s.

H απόσταση από το αεροδρόμιο ιδιαίτερα μικρή, μόνο 11 χιλιόμετρα. Εκεί βρίσκεται το ξενοδοχείο μας. Η πρώτη εντύπωση: Μια ιδιαίτερη περιοχή της Μάλτας που δεν θυμίζει σε τίποτα τις υπόλοιπες περιοχές που είδαμε στη διαδρομή μας μέχρι εκεί. Ιδιαίτερα μοντέρνα, με πολύ ψηλά κτήρια, κυρίως ξενοδοχεία και καζίνο.

Ξεχώρισα 2 εστιατόρια στην περιοχή. Το Sciacca, ένα μοντέρνο εστιατόριο με κρέατα (κυρίως) και θαλασσινα και το Sale e Peppe, ένα ιταλικό εστιατόριο στο Portomaso (βλ. παρακάτω). Στο πρώτο μπορείς να δοκιμάσεις εξαιρετικά κρέατα και εγχώρια και μη κρασιά με την εξής ιδιαιτερότητα: δεν υπάρχει κατάλογος. Όλος ο κατάλογος είναι μια βιτρίνα με όλα τα κρέατα και θαλασσινά να βρίσκονται σε παράταξη. Ο σερβιτόρος σε καλεί για να διαλέξεις τι θα πάρεις. Εκεί δοκίμασα μια εξαιρετικά ψημένη πικάνια ενώ για συνοδευτικά δοκιμάσαμε τοπικά τυριά ψημένα στα κάρβουνα. Συνοδέψαμε το γεύμα μας με ένα ενδιαφέρον τοπικό (!) Cabernet Sauvignon.

Το δεύτερο είναι ένα ωραίο ιταλικό εστιατόριο με όμορφες επιλογές (σε πάστα, κρεατικά και ψαρικά) και καλό κατάλογο κρασιών. Επέλεξα μια καρμπονάρα με αυγό, η οποία αποδείχθηκε εξαιρετικά καλομαγειρεμένη και νόστιμη. Εδώ το κρασί που δοκιμάσαμε ήταν ένα τοπικό Chardonnay.

Δεύτερη Στάση: Βαλέτα

Την πρώτη μέρα της άφιξης μας στο νησί, μας δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθούμε την Βαλέτα.

Η Βαλέτα είναι μια πολύ διαφορετική, σε σχέση με ότι είχαμε δει μέχρι τότε, πόλη. Θυμίζει αρκετά το κέντρο της Ρώμης, με τα παλιά της κτίσματα και τα στενά σοκάκια. Η ρυμοτομία εξαιρετική, και συνεπώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορείς να δεις από τη μια μεριά της πόλης στην άλλη. Στο τέλος της πόλης καταλήγεις στα τείχη.

Στο μέσο των καλοσχηματισμένων δρόμων της πόλης βρίσκεται η καρδιά της πόλης, όπου πλακόστρωτοι δρόμοι είναι γεμάτοι με κόσμο που κάνουν τη βόλτα τους. Δεν μπορώ να πω ότι το κέντρο είναι γεμάτο από εμπορικά καταστήματα, όμως τα σοκάκια είναι ιδιαιτέρως γραφικά. Μάλιστα σε μερικά από τα πολύ στενότερα δρομάκια υπάρχουν κάποια γραφικά εστιατόρια.

Οι επόμενες ημέρες κύλησαν ήσυχα κατά τις οποίες λόγω χρονικών περιορισμών δεν ήταν δυνατό να επισκεφθώ κάποια άλλη πόλη. Ίσως το μόνο που μπορώ να ξεχωρίσω είναι η μαρίνα Portomaso. Μια μοντέρνα μαρίνα, σε κυκλικό σχήμα, στην περιοχή St. Julians, δίπλα στο Χίλτον, όπου μπορείς να βρεις πολύ ενδιαφέροντα εστιατόρια, είτε ιταλικά (βλ. παραπάνω) είτε με τοπική κουζίνα (κυρίως ψάρια) ή ακόμα και γιαπωνέζικα.

Το τελευταίο μας απόγευμα, και καθώς υπήρξε λίγο χρόνος, επισκεφθήκαμε την Μντίνα.

Τρίτη Στάση: Μντίνα

Πρόκειται για μια μεσαιωνική πόλη/κάστρο στο κέντρο του νησιού, πάνω σε έναν λόφο. Υπάρχουν ακόμα τα τεράστια τείχη της πόλης καθώς επίσης και η τάφρος, η οποία βέβαια έχει μετατραπεί σε πάρκο/διαδρομή για περπάτημα.

Η πόλη στο εσωτερικό της είναι πολύ γραφική. Έχει παλιά κτήρια, ενώ στο αντίθετο από την είσοδο άκρο της, έχει φοβερή θέα στο υπόλοιπο νησί. Η πόλη κατοικείται ακόμα, μάλιστα μέσα στο κάστρο μπορείς να βρεις αρκετά αυτοκίνητα. Επίσης υπάρχουν αρκετά όμορφα εστιατόρια. Αυτό που διαλέξαμε εμείς, το Bacchus, βρισκόταν στο υπόγειο ενός σπιτιού του κάστρου, το οποίο πρέπει να ήταν κάποιο κελάρι.

Εδώ έφτασε στο τέλος η επίσκεψή μου στην Μάλτα. Το νησί μου άφησε μια πολύ όμορφη αίσθηση. Ένα μέρος που δεν πρόλαβα να επισκεφθώ, το οποίο έχει πολύ καλή φήμη, ιδιαίτερα για της παραλίες του, είναι το μικρό νησάκι Γκόζο, που βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Μάλτα.

Συνολικά, η Μάλτα είναι ένα πολύ όμορφο μέρος για ξεκούραστες διακοπές.