Ιδού η απορία.

Παρασκευή απόγευμα, μετά από μια έντονη εβδομάδα, με πολλή δουλειά και την ζέστη να βρίσκεται προ των πυλών, τί καλύτερο από μια βόλτα σε ένα από τα πιο αγαπημένα μου wine bars.

Μιλάω για το oinoscent, που βρίσκεται στην Σύνταγμα, ψηλά στην οδό Βουλής!

Καθώς κάθισα στο τραπεζάκι, δεν χρειάστηκε να κοιτάξω τον κατάλογο, για να επιλέξω. Ήρθε στο μυαλό μου ένα καταπληκτικό Riesling που είχα δοκιμάσει άλλη φορά στο μαγαζί. Και αμέσως το ζήτησα!

Αυτό δεν είναι άλλο από το Dönnhoff Riesling trocken 2015. Ένα γερμανικό κρασί από τη διάσημη γερμανική ποικιλία, από την αμπελουργική ζώνη του Nahe.

Ένα πολύ όμορφο κρασί, αν και πρόκειται για την πιο απλή από τις ετικέτες του Κτήματος, με πολύ όμορφες λεμονένιες (ας μου επιτρέπει η έκφραση) νότες. Εξαιρετική οξύτητα και όμορφα ενσωματωμένη η πετρολ επίγευση. Το χρώμα λαμπερό λεμονοπράσινο και η θερμοκρασία του κρασιού ακριβώς όσο έπρεπε!

Δυστυχώς (ή “ευτυχώς” για να δοκιμάσουμε και κάτι ακόμα) αυτό ήταν το τελευταίο μπουκαλι του μαγαζιού. Συνεπώς έπρεπε να συνεχίσουμε με άλλο κρασί!

Αποφασίσαμε σαν παρέα να συνεχίσουμε με riesling. Η σερβιτόρα μας πρότεινε να συνεχίσουμε με ένα πολύ όμορφο κρασί από τον Robert Weil.

Το συγκεκριμένο κρασί έχει κάποια υπολειμματικά σάκχαρα, που εξισορροπούν αψεγάδιαστα την οξύτητά του. Το στόμα πολύ όμορφο με νότες από πυρηνόκαρπα φρούτα. Το χρωμα του λαμπερό χρυσοπράσινο.

Όλα τα παραπάνω τα συνόδευσαμε με εξαιρετικά μαγειρεμένες πατατούλες φούρνου με τρουφόλαδο καθώς και με τα εκπληκτικά παξιμαδάκια του μαγαζιού, που για μένα είναι η απόλυτη παράνοια. Μπορώ όλη νύχτα να τραγανίζω άπειρα μπολάκια συνοδεία του κρασιού μου (ή μήπως συνοδεύω τα παξιμάδια με κρασί;) .

Το σέρβις του μαγαζιού εξαιρετικό, όπως πάντα!

Τί άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς για να κλείσει μια δύσκολη εβδομάδα;

Υ.Γ.: Ευχαριστώ πολύ τη πάντα ευγενική Λίλλυ που πόζαρε για την φωτογραφία του άρθρου.