Το καλοκαίρι, τουλάχιστον για εμένα, είναι ευκαιρία να επανέλθω στην αγαπημένη μου ασχολία, το διάβασμα, το οποίο και εγκαταλείπω συνήθως κατά τη χειμερινή περίοδο.

Έτσι, πριν από μια εξόρμηση στην παραλία επισκέφθηκα γνωστό βιβλιοπωλείο του κέντρου, ώστε να βρω βιβλίο(α) για την παραλία. Αγαπημένο μου είδος είναι η αστυνομική λογοτεχνία, έτσι ένιωσα ιδιαίτερα ενθουσιασμένος όταν είδα στα ράφια ένα περιοδικό με θέμα την αστυνομική λογοτεχνία.

Το όνομα αυτού CLM, δηλαδή The Crimes and Letters Magazine. Μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση, ένα περιοδικό βιβλιοθήκης, με σκληρό χάρτινο εξώφυλλο. Στο πρώτο ξεφύλλισμα συνειδητοποιείς ότι δεν είναι ένα συνηθισμένο περιοδικό, παρά ένα περιοδικό λογοτεχνίας, αφού λείπουν οι πολλές φωτογραφίες και το βάρος πέφτει στο κείμενο.

Η βασική θεματολογία του περιοδικού κινείται σε 2 άξονες:

• Φονικό καλοκαίρι
• Μεσογειακό Νουάρ

Πάνω σε αυτούς τους δύο άξονες αναλύεται πώς συμπλέκεται το καλοκαίρι στις πλοκές πολλών διάσημων αστυνομικών μυθιστορημάτων καθώς και οι ιδιαιτερότητες ιστοριών που λαμβάνουν χώρα σε χώρες στις μεσογείου. Έτσι, διαβάζουμε άρθρα για τον Σιμενόν και το διάσημό του ήρωα Μαιγκρέ, τον Ιζζό και τα βιβλία του που λαμβάνουν χώρα στη Μασαλλία και τον Γιάννη Μαρή.

Δεν λείπουν επίσης θέματα για το φαγητό στο αστυνομικό μυθιστόρημα και την εμφάνιση αυτού στα έργα των Μονταλμπάν, Καμιλλέρι και Μάρκαρη.

Επίσης θα βρείτε 3 συνεντεύξεις των Μάσσιμο Καρλότο, Πέτρου Μάρκαρη (όπου μας αποκαλύπτει τί θα συμβεί με τον Κώστα Χαρήτο) και Γιάννη Πανούση. Θα βρείτε ένα εκτενές αφιέρωμα στον Ντάσιελ Χάμμετ καθώς και 2 άρθρα για την θεωρία της αστυνομικής λογοτεχνίας. Υπάρχει και αφιέρωμα στην απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1933. Τέλος υπάρχει και μια μικρή αστυνομική ιστορία από τον Τεύκρο Μιχαηλίδη.

Υπάρχουν πολλά μικρότερα άρθρα καθώς και προτάσεις για βιβλία. Επίσης υπάρχει παρουσίαση των βασικών θεματικών του επόμενου τεύχους.

Κλείνοντας, θα σταχυολογήσω από το άρθρο για το Solea του Ιζζό: «Με τα λόγια του ίδιου του Miles [Davis]: ‘στη μουσική, η σιωπή είναι πιο σημαντική από το ήχο’».