Συνέχεια για τα θερινά αναγνώσματα με ένα περιοδικό με το εκπληκτικό όνομα “Noble Rot” ή αλλιώς «Ευγενής Σήψη». Όπως πολύ καλά φαντάζεστε, πρόκειται για ένα περιοδικό για το κρασί αλλά και τις γεύσεις, με κέντρο το Λονδίνο, χωρίς όμως να λείπουν και οι αναφορές στον υπόλοιπο οινικό και γευστικό παγκόσμιο χάρτη.

Κεντρικό θέμα του παρόντος τεύχους είναι η μουσική και το κρασί με το καταπληκτικό του εξώφυλλο να είναι σχεδιασμένο στο χέρι, εν είδει κόμικ, με διάφορους μουσικούς, με κυρίαρχο κάποιον που θυμίζει τους Kiss, να «τρελαίνουν» κάποιον θαμώνα ενός εστιατορίου που απολαμβάνει ένα burger και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί!

Θα ξεκινήσω την περιδιάβαση στις σελίδες του περιοδικού λίγο ανορθόδοξα, από το αφιέρωμα του Mark Andrew. Ο Mark Andrew είναι ένας πολύ νέος Master of Wine, του οποίου η διπλωματική ήταν γύρω από την Σαντορίνη και το Ασσύρτικο. Το αφιέρωμα ονομάζεται «The big blue». Το αφιέρωμα συνοδεύεται από πολύ όμορφες φωτογραφίες από τα μαγικά τοπία της Σαντορίνης.

Ο συγγραφές αναφέρεται σε πολλούς από τους οινοποιούς της Σαντορίνης όπως τον Πάρι Σιγάλα, τον Παρασκευόπουλο της “Γαίας”, τον Χατζηδάκη και άλλους. Στο τέλος μάλιστα αναφέρει και το δικό του τοπ-δέκα με κρασιά από την Σαντορίνη. Δεν θα σας γράψω ποιά είναι αυτά, αφού αξίζει να το πάρετε και να το διαβάσετε, απλώς θα αναφέρω ότι στη λίστα πρώτη δεν είναι μια Σαντορίνη.

Στις υπόλοιπες σελίδες του περιοδικού θα βρείτε αφιερώματα στις 30 γεύσεις που άλλαξαν την ιστορία της γαστρονομίας στο Λονδίνο, μια γαστρονομική βόλτα στο Σαν Σεμπαστιάν, στη χώρα των Βάσκων, αγαπημένα στέκια στη Βενετία, αφιέρωμα στο “Extebarri”, το σημαντικότερο εστιατόριο της χώρας των Βάσκων και ένα αφιέρωμα στην Ribeira Sacra, μια νέα σημαντική οινική περιοχή της Γαλικίας. Τέλος, θα βρείτε μέχρι και συνταγή για το πιάτο “Pulpo a la Gallega”, μια παραδοσιακή συνταγή της Γαλικίας με χταπόδι. Βέβαια θα βρείτε και πολλά άλλα μικρότερα και εξίσου διασκεδαστικά άρθρα.

Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ στο εκπληκτικό λεξικό νεολογισμών που επινόησε το περιοδικό. Το ονομάζουν “Rotter’s new food & wine dictionary”. Δημιουργήθηκε με τη συνδρομή αγαπημένων σεφ, συγγραφέων και οινόφιλων του περιοδικού. Θα σταχυολογήσω 2 μόνο, χωρίς μετάφραση, για να μην επέμβω με κάποιον τρόπο στο νόημα:

• Fuckfusion (n.): 1. Total culinary promiscuity; elements from at least ten countries over three continents in every dish
• Obi-Wine Kanobi (n.): 1. A sommelier of such charm that they can superimpose their own desires over those of the customer. The punter asks for a bottle of something they recognize, like and can afford, but the sommelier with strong eye-contact and the words “These are not the wines you are looking for”, sells them 80 quid’s worth of something outrageous, obscure and usually “natural” – if only to the extent that it tastes like it has been aged for a while in the bladder of a live cat.

Η ποιότητα της εκτύπωσης του περιοδικού είναι συνολικά εκπληκτική. Χοντρό χαρτονένιο εξώφυλλο και όμορφες σελίδες, τόσο γραφιστικά όσο και σε ό,τι αφορά στην ποιότητα του χαρτιού. Το περιοδικό ντύνουν με ευχάριστα και καλογραμμένα κείμενα και εντυπωσιακές φωτογραφίες.

Κλείνοντας, αναφέρω ότι η βασική συντακτική ομάδα του περιοδικού είναι και ιδιοκτήτες ενός Wine Bar & Εστιατορίου στο Λονδίνο.