Αυτή τη φορά θα σας ταξιδέψουμε με δύο βήματα από τον Πειραιά στην Βομβάη. Τα βήματα αυτά μην περιμένετε να είναι πραγματικά! Την απόσταση των χιλιάδων χιλιομέτρων θα τα ταξιδέψουμε γαστριμαργικά.

Στην άλλοτε κακόφημη και πλέον ιδιαιτέρως δημοφιλή Τρούμπα ανακαλύψαμε 2 μικρά μαγαζιά με ινδικό φαγητό, το Kebab&Curry και το Maharaja Kitchen.

Το πρώτο βρίσκεται στην συμβολή των οδών Σκουζέ και Νοταρά. Η ατμόσφαιρα θα σας θυμίσει Bollywood, με τους τοίχους γεμάτους παραδοσιακές ζωγραφιές και μεγάλα ξύλινα τραπέζια. Το σέρβις ταχύτατο και ευγενέστατο. Παραγγείλαμε παπανταμ, 2 νάαν ψωμάκια (ένα απλό και ένα με σκόρδο) και μοσχάρι ταντούρι και μοσχάρι με φάβα (μην με ρωτήσετε το ινδικό όνομα του φαγητού, δεν το θυμάμαι!!!). Και ήρθαν τα παρακάτω:

Τα ψωμάκια νάαν ήταν καλοψημένα και αφράτα, ενώ το σκόρδο που είχε το ένα από τα δύο είχε αφήσει μόνο τη μυρωδιά του και δεν ήταν καθόλου βαρύ. Σε ότι αφορά τα κυρίως πιάτα, τα κομματάκια μοσχαριού ήταν εξαιρετικά, μαλακά και καλοψημένα, ενώ και τα δύο πιάτα ήταν πικάντικα. Ίσως θα ήθελα λίγο παραπάνω. Βέβαια μπορεί να φταίμε κι εμείς, τα παραγγείλαμε απλώς μέτρια προς καυτερά. H φάβα στο ένα κυρίως ήταν εξαιρετικά χυλωμένη ενώ ο φρέσκος κόλιανδρος πραγματικά σε ταξίδευε, αφού προσδίδει αυτή την ιδιαίτερη γεύση στα φαγητά της Ασίας. Συνοδέψαμε τα κυρίως με τρίχρωμο αφράτο ρύζι. Η μοναδική αστοχία που εντοπίσαμε ήταν το λάδι στα πάπανταμ, όμως ήταν εξαιρετικά τραγανά ενώ οι σαλτσούλες που τα συνόδευαν ήταν εξαιρετικές. Η μια ήταν με αραιωμένο γιαούρτι και δυόσμο και ήταν λίγο πικάντικη ενώ η δεύτερη ήταν γλυκόξινη.

Σειρά έχει το Maharaja Kitchen. Το εστιατόριο βρίσκεται επί της οδού Ναυάρχου Νοταρά, στον πρώτο όροφο. Περνώντας από μπροστά ίσως το προσπεράσετε, αφού δεν έχει βιτρίνα. Να επιμείνετε, αξίζει τον κόπο. Ο χώρος ιδιαίτερα απλός, με μεγάλα ξύλινα τραπέζια και καρέκλες και την τηλεόραση να παίζει ταινίες από το Bollywood και διαφημίσεις ινδικών προϊόντων. Αυτή τη φορά διαλέξαμε αλού τουκ, κοτόπουλο τίκκα και κοτόπουλο μουργκ λαζούνι τίκκα. Και βέβαια ψωμί νάαν (το ένα απλό το δεύτερο με βούτυρο και σκόρδο).

Αρχικά μας σέρβιραν πάπανταμ με 2 σαλτσούλες, η μια γλυκόξινη και η δεύτερη ήταν πάλι γιαούρτι με δυόσμο, πικάντικες. Τα νάαν εξαιρετικά όπως και στο προηγούμενο μαγαζί. Τραγανά απ’ έξω αφράτα στο εσωτερικό. Η ένταση του σκόρδου όσο χρειαζόταν για να μυρίσουν όμορφα τα ψωμάκια όχι όμως έντονα.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε από τις φωτογραφίες, το αλού τουκ είναι (προτηγανισμένες, είναι η αλήθεια) πατάτες με μείγμα τίκκα, εξαιρετικά τραγανές και πεντανόστιμες. Περνώντας στα κυρίως, εντυπωσιαστήκαμε από τις δύο ευμεγέθεις πιατέλες με κοτόπουλο, το οποίο ήταν ξαπλωμένο σε μια βάση από ψητά λαχανικά. Το κοτόπουλο, ζουμερά μεγάλα κομμάτια στήθους, μαριναρισμένα στα μπαχαρικά τους, και ήταν καλοψημένο και φρεσκομαγειρεμένο. Πρόκειται για το πιο τρυφερό κοτόπουλο που έχω δοκιμάσει ποτέ. Συνοδέψαμε το φαγητό μας πάλι με τρίχρωμο ρύζι. Τέλος, μας κέρασαν και ένα πολύ όμορφο γλυκάκι, που θύμιζε το δικό μας ραβανί με μπόλικο σιρόπι. Το μοναδικό αρνητικό, το φαγητό μας έκανε περίπου 45 λεπτά να έρθει, καθώς όπως μας ενημέρωσε ο σερβιτόρος “ο μάγειρας είχε πεταχτεί για μια δουλίτσα”. Ελπίζουμε το συγκεκριμένο γεγονός να είναι μεμονωμένο.

Συνολικά και τα 2 μαγαζιά μου άρεσαν πολύ και πρόκειται μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρόταση στον Πειραιά. Μην θορυβηθείτε από τον διάκοσμο ή το γεγονός ότι και τα 2 μαγαζιά είναι γεμάτα από Ινδούς. Αξίζει τον κόπο να τα δοκιμάσετε. Και μια έκπληξη. Και τα δύο μαγαζιά δέχονται κάρτες (κάποτε θα πρέπει να σταματήσει να μας εκπλήσσει αυτό το γεγονός, βέβαια).

Σημ: Η φωτογραφία στον τίτλο του άρθρου δεν σχετίζεται με τα 2 καταστήματα.