Φαντάζομαι όλοι όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές έχετε ακούσει για τον Χαρίδημο Χατζηδάκη, τον χαρισματικό και τολμηρό οινοποιό που “έφυγε” άδοξα από κοντά μας το περασμένο καλοκαίρι. Για τους τυχόν λιγότερο μυημένους στο κρασί ο Χαρίδημος, που ξεκίνησε την οινική του καριέρα από το “μεγάλο σχολείο” της Μπουτάρη Οινοποιητικής, αν και Κρητικός στην καταγωγή έμελλε ν’ αφήσει το στίγμα του στην μαγευτική Σαντορίνη: εκεί που η Σαντορινιά γυναίκά του Κωνσταντίνα είχε τα πατρώα κτήματα – στον Πύργο. Εκεί λοιπόν, στο βάθος του οικογενειακού κτήματος, σε μια σπηλιά, ονειρεύτηκε την δική τους Κάναβα ο αείμνηστος οινοποιός και ξεκίνησε το 1997 την περιπέτεια του “Οινοποιείου Χατζηδάκη”. Μια περιπέτεια που εγκατέλειψε 20 χρόνια μετά…

Και ενώ οι μνήμες είναι νωπές ακόμα, οι πληροφορίες για την επόμενη μέρα του οινοποιείου θολές και ο τρύγος του 2017 παρελθόν, όλοι οι οινόφιλοι αναζητούν μετά μανίας τα οινικά διαμάντια του Χαρίδημου σαν, λες, ν’ αποζητούν έναν τρόπο να τον ευχαριστήσουν για τα δημιουργήματα του. Το καλύτερο αποχαιρετιστήριο έστησε ο γνωστός οινογράφος και κριτικός οίνου Σίμος Γεωργόπουλος, τη συνοδεία των wine lovers – κατά κόσμον Πόπυ Γουώλικ και Ελένη Μπλούχου – σε μια μαγευτική βραδιά στο γνωστό οινικό στέκι του κέντρου, το Vintage στην Μητροπόλεως. Ειρωνία: η βραδιά που αποχαιρέτησε τον Χαρίδημο, καλωσόρισε τη νέα σεζόν των γνωστών workshops του Σίμου, των “Κρασαρισμάτων”. Άλλα έτσι δεν είναι ο κόσμος του κρασιού, γεμάτος αντιθέσεις;

Στο προκείμενο: ο Σίμος – κατόπιν συνεννόησης με την μεγαλύτερη κόρη του οινοποιού Στέλλα και με την ευγενική προσφορά του ίδιου του Vintage – εξασφάλισε και μας παρουσίασε 8 από τα διαμάντια του Χατζηδάκη, τα περισσότερα μάλιστα σε φιάλες μάγκνουμ παρακαλώ. Κρατήστε την αναπνοή σας και απαριθμήστε τί μυρίσαμε και γευτήκαμε στα ποτήρια μας:

1. Αηδάνι 2013 Magnum
2. Σαντορίνη 2013 Magnum
3. Σαντορίνη 2006
4. Μαυροτράγανο 2010
5. Σαντορίνη “Cuvee No. 15” 2014
6. Assyrtiko de Mylos Vieilles Vignes 2014 Magnum
7. Νυχτέρι 2004
8. Νυχτέρι 2009

Κανονική Dream Team: από το Αηδάνι, την ποικιλία που γοήτευσε τον Χαρίδημο από την στιγμή που πάτησε το πόδι του στο νησί, έως τα πολύπλοκα και πολυδιάστατα Νυχτέρια – προσωπική του αδυναμία και τα μόνα από τα οποία κρατούσε αρκετές φιάλες (όπως μας αποκάλυψε ο Σίμος) η δοκιμή ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Τρομερή συμπύκνωση, πλούσιος αρωματικός χαρακτήρας, τυπικότητα αλλά και πληθωρικές τανίνες (ναι, καλά διαβάσατε, τανίνες κι ας ήταν τα 7 απ’ τα 8 κρασιά της δοκιμής λευκά: βλέπε εμμονή του Χαρίδημου για ζύμωση με τα στέμφυλα για λίγες ώρες κατά την πρακτική των orange wines). Κρασιά πλούσια σε αλκοόλ (όλα, πλην ενός, 14 βαθμούς plus), ισορροπημένα όμως, με πλούσιο στόμα και στιβαρό χαρακτήρα. Tip: τα πτυελοδοχία, στο τέλος της δοκιμής, ήταν άδεια! Σε αντίθεση με τους συμμετέχοντες δηλαδή, που φύγαμε γεμάτοι: γεύσεις, αρώματα και, κυρίως, νοσταλγία για τον μεγάλο οινοποιό.

Θα μας λείψεις Χαρίδημε αλλά ας όψεται: κάτι μας λέει ότι ήδη συνεχίζεις κάπου αλλού αυτό που άφησες στη μέση εδώ… Ευχαριστούμε πολύ τον Σίμο Γεωργόπουλο γι΄αυτή τη μοναδική εμπειρία και φυσικά τις wine lovers για την διοργάνωση και το Vintage για την φιλοξενεία και το άψογο σερβίρισμα.

Και για όσους έχασαν αυτή τη μοναδική βραδιά μια συμβουλή μόνο: όπου βρείτε παλιές φιάλες Χατζηδάκη μην χάσετε την ευκαιρία!