Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η εκδρομή μας ήταν γεμάτη από επισκέψεις στα οινοποιεία. Οι αναφορά σε αυτά είναι καθαρά κατά χρονολογική σειρά, δηλαδή με βάση την ημέρα επίσκεψή μας σε αυτά!

Οινοποιείο Έλινος:

Λίγο έξω από τη Βέροια, στο χωριό Πατρίδα, βρίσκεται το ανατολικότερο οινοποιείο της ζώνης. Εκεί, ο κύριος Δημήτρης Ταραλάς ξεκίνησε το 2006 το οινοποιείο του. Σήμερα, μαζί με την κόρη του, τη Νικολέτα, καλλιεργούν βιολογικά περίπου 100 στρέμματα αμπελώνων, στη θέση Πολλά Νερά Νάουσας.

Στο οινοποιείο δοκιμάσαμε όλες τις ετικέτες του Κτήματος και μπορούμε να δηλώσουμε εντυπωσιασμένοι από τη δουλειά που γίνεται. Η μοντέρνα προσέγγιση στο ξινόμαυρο δίνει όμορφα, στρογγυλά και ευκολόπιοτα κρασιά, με δυναμικό παλαίωσης παρά ταύτα, όπως αποδεικνύει και η Νάουσα του 2007 που δοκιμάσαμε.

Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το μαγικό “Blanc de Noir” όπου οι οξειδωτικές νότες δίνουν ένα πολύ όμορφο ξηροκαρπάτο χαρακτήρα στο λευκό αυτό κρασί από κόκκινα σταφύλια Ξινόμαυρου.

Σκυτάλη πήραν τα πολύ ωραία “Mavro Naoussa” του 2015 και η “Νάουσσα” του 2012, δύο κόκκινα κρασιά από ξινόμαυρο με πολύ όμορφα δουλεμένες και στρογγυλές τανίνες, ενώ η μύτη τους ξεχύλιζε από βύσσινο και κεράσι.

Κλείνοντας, δοκιμάσαμε και τις φρέσκες εσοδείες από τις δεξαμενές, με το ροζέ από ξινόμαυρο να έχει εντυπωσιακή & φρουτώδη μύτη, με μια καλή οξύτητα να συμπληρώνει το στόμα, ενώ τα Ξινόμαυρα αν και ιδιαίτερα νεαρά, φάνηκαν να είναι πολύ υποσχόμενα.

Κελάρι Μελιτζανή:

Πρώτη φορά άκουσα για το κελάρι Μελιτζανή πρίν από περίπου 2 χρόνια, στο Οινόραμα 2016, όπου ένας φίλος το πρωτοανακάλυψε. Επόμενη επαφή, ακριβώς ένα χρόνο μετά, Οινόραμα 2017, όπου δεν έχασα την ευκαιρία να δοκιμάσω ο ίδιος και αμέσως κατάλαβα τί ήταν αυτό που συνεπήρε τον φίλο μου.

Με ιστορία 99 χρόνων, αφού το 2018 κλείνει τα 100 χρόνια, το κελάρι Μελιτζανή είναι ένα μικρό οινοποιείο της Νάουσας με παραγωγή που δεν ξεπερνά τις 20.000 φιάλες. Την διεύθυνση του οινοποιείου έχουν αναλάβει πλέον η Βέτα Μελιτζανή και ο σύζυγός της Στέλιος Γιαμαλίδης και συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση. Οι βιολογικοί αμπελώνες βρίσκονται στη θέση Γάστρα και είναι εξ’ ολοκλήρου φυτεμένοι με Ξινόμαυρο.

Το οινοποιείο δεν έχει μεγάλη γκάμα από ετικέτες, δεν έχει καν κάποιο ροζέ κρασί. Ο Στέλιος και η Βέτα, πιστοί στην παράδοση του τόπου τους, παράγουν ποιοτικό κόκκινο κρασί, με μια πιο παραδοσιακή προσέγγιση.

Και τώρα βέβαια θα με ρωτήσετε τι σημαίνει παραδοσιακή προσέγγιση. Ε, θα το καταλάβετε με την πρώτη γουλιά που θα βάλετε στο στόμα σας, όπου οι επιθετικές τανίνες θα κατακλύσουν κάθε υποδοχέα γεύσης. Κλασσικό κρασί για φαγητό, δοκιμάστε να το ταιριάξετε με ένα αγριογούρουνο ή με αρνίσια παιδάκια και θα καταλάβετε.

Μεγάλο μυστικό του οινοποιείου είναι η μη χρήση βαρελιού. Τα πάντα εδώ συμβαίνουν στη δεξαμενή. Ελεγχόμενες ζυμώσεις που αφήνουν το φρούτο άθικτο στη μύτη. Μόλις μυρίσετε το κρασί, θα νομίσετε ότι βρίσκεστε σε μια φυτεία από βυσσινιές και κόβετε το φρούτο από το δέντρο και το δοκιμάζετε. Το μπουκέτο συνολικά γεμάτο βύσσινα και δαμάσκηνα θα σας εκπλήξει.

Τυχεροί γαρ, δοκιμάσαμε το ακόμα ανεμφιάλωτο, κρασί εσοδείας του 2016. Επίσης δοκιμάσαμε την σοδειά του 2012, ενώ το κερασάκι (ή το βυσσινάκι) στην τούρτα… η “Κάβα Μελιτζανή” του 2000. Ένα κρασί, αισίως 17 ετών, που μόνο οι κεραμιδί ανταύγειες στο κατά τα άλλα πολύ πυκνό μοβ χρώμα του πρόδιδαν την ηλικία του.

Κτήμα Κυρ- Γιάννη:

Από μια επίσκεψη στη Νάουσα δεν θα μπορούσε να λείπει μια επίσκεψη στα οινοποιεία της εμβληματικής οικογένειας Μπουτάρη. Στην τωρινή μας επίσκεψη διαλέξαμε το οινοποιείο της Κυρ-Γιάννη, το οποίο βρίσκεται στο Γιαννακοχώρι, μόλις 7 χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης.

Το 1996 ο Γιάννης Μπουτάρης αποφασίζει να αφήσει την οικογενειακή επιχείρηση στον αδερφό του Κώστα και να ιδρύσει την εταιρεία Κυρ-Γιάννη, παίρνοντας ως μερίδιο το κτήμα στο Γιαννακοχώρι. Σήμερα το κτήμα στην περιοχή έχει έκταση 580 στρέμματα, ενώ υπάρχει και ένα δεύτερο οινοποιείο στο Αμύνταιο. Από το 2004 έχει αναλάβει πλήρως το κτήμα ο Στέλλιος Μπουτάρης, μαζί με τον αδερφό του Μιχάλη.

Στο οινοποιείο μας υποδέχθηκε ο Καλλίστρατος, υπεύθυνος επικοινωνίας, ο οποίος μας διηγήθηκε την ιστορία του κτήματος και μας ξενάγησε στους χώρους του. Δυστυχώς, η ημέρα ήταν βροχερή και δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε τη διάσημη Κούλα (ο πύργος του κτήματος που φαίνεται και στο σήμα της εταιρείας) και τις Δύο Ελιές, της ομώνυμης ετικέτας.

Το οινοποιείο είναι ένα πολύ μοντέρνο κτήριο, με έμφαση στην οινοποίηση ανά αμπελοτεμάχιο. Εντυπωσιακός και ο υπόσκαφος χώρος παλαίωσης των κρασιών ενώ στο πωλητήριο του κτήματος θα βρείτε και ένα κομμάτι από την συλλογή των κιτς αντικειμώνων του Γιάννη Μπουτάρη.

Σχετικά με τα κρασιά που δοκιμάσαμε, εντυπωσιαστήκαμε από το “Πάλπο” και το “Ντρούμο” (μονοποικιλιακά Chardonnay και Sauvignon Blanc αντίστοιχα), το ροζέ “Esprit du Lac”, από παλαιά κλίματα Ξινόμαυρου, ενώ από τα κόκκινα δοκιμάσαμε την εξαιρετική “Ράμνιστα” του 2013 και την “Καλή Ρίζα” του 2013.

Θα σας αποκαλύψω κι ένα μυστικό… εδώ πιο πάνω έκλεψα λίγο, αφού τα Πάλπο, Ντρούμο, το Esprit du Lac και Καλή Ρίζα είναι κρασιά από σταφύλια που προέρχονται από το Αμύνταιο, όπου βρίσκεται το δεύτερο οινοποιείο της Εταιρείας.

Κλείνοντας, δηλώνω λάτρης της “Μπλε Αλεπούς”, μιας ετικέτας με λίγο διαφορετική φιλοσοφία. Το κρασί είναι ένα μπλεντ από Syrah, Merlot, Ξινόμαυρο, Cabernet Sauvignon, Malbec και Petit Verdot. Η φιάλη έρχεται σε μια πολύ όμορφη ξύλινη θήκη ενώ δεν μπορείς να αγοράσεις μόνο μια, καθώς το κρασί πωλείται σε τριάδες. Μην χάσετε την ευκαιρία να το δοκιμάσετε, όπου το βρείτε.

Οινοποιεία Δαλαμάρα:

Στον δρόμο από τη Βέροια προς τη Νάουσα, ένα μόλις χιλιόμετρο από το κέντρο της Νάουσας, θα βρείτε το οινοποείο Δαλαμάρα. Η οικογένεια Δαλαμάρα, με μακρά ιστορία στην περιοχή.

Το οινοποιείο έχει αναλάβει πια ο Κωστής, με σπουδές στο Μπορντώ. Το περιοδικό Wine & Spirits τον έχει κατατάξει στους 30 ανερχόμενους παγκοσμίως οινοποιούς, κάτι που φαίνεται στη δουλειά που έχει κάνει στα κρασιά του Κτήματος.

Το οινοποιείο είναι ένα παραδοσιακό μικρό κτίσμα, μπροστά από τον μικρό αμπελώνα του κτήματος με τις λευκές ποικιλίες. Στη μια από τις αίθουσες, η οποία είναι ανακαινισμένη, θα δείτε μια ποικιλία από αντικείμενα του κρασιού καθώς και ιδιαίτερα παλιά έγγραφα. Η οικογένεια έχει αποφασίσει να κρατήσει τη ρουστίκ ατμόσφαιρα του οινοποιείου. Ο βασικός αμπελώνας του κτήματος βρίσκεται στη θέση Παλιοκαλιά, όνομα το οποίο δίνει το όνομα στο πιο premium κρασί του οινοποιείου.

Περνώντας στα κρασιά, δοκιμάσαμε τον “Θοό”, ένα μπλέντ από Μαλαγουζιά, Ασύρτικο και Ροδίτη, με φρεσκάδα και νύξεις από μάνγκο στη μύτη ενώ το στόμα είναι ιδιαίτερα ισορροπημένο με την οξύτητα να είναι έντονη, τόσο όσο. Από το ίδιο μπλέντ, γεμίζονται, όχι πλήρως, και κάποια βαρέλια, και έτσι προκύπτει ο “Καπνιστός”, με πολύ ιδιαίτερες, αλλά ισορροπημένες, νύξεις ευγενούς οξείδωσης. Περνώντας στα κόκκινα δοκιμάσαμε το μπλέντ απο Ξινόμαυρο και Μερλώ, όπου το δεύτερο σταφύλι, στρογγυλεύει πολύ τις γωνίες του Ξινόμαυρου. Τέλος δοκιμάσαμε τη”Νάουσα” του 2016. Πανέμορφο φρούτο στη μύτη με μπόλικη φρεσκάδα και βελούδινες τανίνες στο στόμα, ένα κρασί που πίνεται πολύ ευχάριστα τώρα, έχει όμως να σου δώσει πολλά αν το ξεχάσεις για μερικά χρόνια.

Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η βόλτα μας στα οινοποιεία της περιοχής. Σίγουρα ξεχάσαμε αρκετά, αλλά πιστέψτε με, για να τα απολαύσεις όλα (και να γευθείς την φιλοξενία των ανθρώπων που τα τρέχουν) θα χρειαστείς πολλές, πολλές ημέρες.

Αν είστε άνθρωπος του κρασιού, και ιδιαίτερα λάτρης του Ξινόμαυρου, τότε σίγουρα αγαπάτε και το καλό φαγητό. Οπότε στο τρίτο και τελευταίο μέρος θα διαβάσετε τα πάντα περί φαγητού στην εκδρομή μας.