Μην παραξενευτείτε από τον τίτλο. Έτσι βάφτισε ο Στέλλιος Μπουτάρης το masterclass που πραγματοποιήθηκε μια μέρα πριν από την κεντρική εκδήλωση των Βοροινών. Ένα masterclass που πραγματοποίησε ο πρώτος έλληνας Master of Wine, ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης. Ο τίτλος αυτού: Τα βορΟινά του μέλλοντος.

Πόσο ταιριαστός τίτλος για το περιεχόμενο της εκδήλωσης, η οποία δεν ήταν μια κλασσική γευσιγνωσία κρασιών. Δοκιμάστηκαν 25 κρασιά, ένα από κάθε παραγωγό που συμμετείχε στα βορΟινά και το οποίο οι ίδιοι πιστεύουν ότι δείχνουν την κατεύθυνση που πηγαίνουν τα κρασιά.

Ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης, εξαιρετικός ομιλητής και παρουσιαστής, μεστός, μας πέρασε γρήγορα από όλα τα κρασιά, μην μένοντας στα επιμέρους χαρακτηριστικά τους, αλλά προσπαθώντας να καταγράψει τις τάσεις τους.

Οι σημαντικότερες τάσεις που καταγράφτηκαν έχουν ως εξής:

• Λιγότερο βαρέλι: παρατηρήθηκε ότι στα κρασιά, οι παραγωγοί διαλέγουν, η επιρροή του βαρελιού να είναι σημαντικά μικρότερη.
• Χαρμάνια: παρατηρήθηκε μεγαλύτερη τάση για πολυποικιλιακούς οίνους, μάλιστα και χαρμάνια που δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα ή είναι πρωτοεμφανιζόμενα.
• Back to the Future: παρατηρήθηκε η τάση να επανέλθουν στην επιφάνεια κρασιά που παλαιότερα ήταν πολύ διαδεδομένα και μάλιστα με νέο ύφος (π.χ. new age ρετσίνα*).
• Νέες περιοχές: υπήρξαν αρκετά κρασιά από περιοχές, οι οποίες δεν ήταν αναγνωρισμένες ως τώρα ως οινοπαραγωγικές (π.χ. Καστοριά).

Επειδή δοκιμάσαμε και τα 25 κρασιά, δεν θα αντισταθούμε από τον πειρασμό να σας περιγράψουμε μερικά από αυτά που κέρδισαν την δική μας προσοχή.

• Κυρ – Γιάννη, χαρμάνι εσοδείας 2013 από Ξινόμαυρο – Μαυροδάφνη (κυκλοφορεί μόνο από το οινοποιείο): Εντυπωσιακό κρασί από δύο ελληνικές ποικιλίες, η μια κλασσική και αγαπημένη (Ξινόμαυρο) και η δεύτερη ανερχόμενη (Μαυροδάφνη). Πυκνό φρουτώδες κρασί, όπου η μαυροδάφνη συνεισφέρει με το φρούτο και το σώμα ενώ το Ξινόμαυρο δίνει ένα καταπληκτικό νεύρο.
• Κτήμα Παυλίδη, χαρμάνι εσοδείας 2016 (ακυκλοφόρητο), Αγιωργίτικο, Μαυροτράγανο, Λημνιώνα: Εντυπωσιακή ποικιλιακή σύνθεση, συμπύκνωση αρωμάτων και έντονο σώμα. Ένα πρωτοπόρο κρασί από ένα μεγάλο οινοποιείο. Αναμένουμε να το δοκιμάσουμε και εξελιγμένο.
• Οικογένεια Ταραλά, Νάουσα 2013: Έντονο μαρμελαδένιο φρούτο και όμορφα ωριμασμένες ταννίνες. Εξαιρετικό κρασί, είτε το πιείτε τώρα, είτε το αφήσετε μερικά χρόνια να ωριμάσει.
• Κτήμα Κατσαρού, Ερυθρός 2010 (Cabernet Sauvignon – Merlot): Πυκνό κρασί με φοβερή δομή, όπου ο χρόνος το έχει ωριμάσει με απίστευτο τρόπο. Στόμα και μύτη γεμάτα πράσινες πιπεριές και πιπέρια.
• Κτήμα Στεργίου, Άσπρη Πέτρα 2017 (Sauvignon Blanc – Riesling): Ιδιαίτερο χαρμάνι, με ωραία τραγανή οξύτητα και μακριά επίγευση. Τροπικά φρούτα στη μύτη και ιδιαίτερα δροσιστικό στο στόμα.
• Κτήμα Βιβλία Χώρα, Όβηλος 2016 (Semillon – Ασύρτικό): Λεπτά λεμονάτα αρώματα από λεμόνια και πετρόλ και ένα καταπληκτικά ισορροπημένο στόμα, σε ένα κρασί που επιδέχεται και παλαίωση.
• Οινοποιείο Ζοίνος, “DR” Debina Respect 2015 (Ντεμπίνα): Κρασί που αντιπροσωπεύει τη νέα τάση των πορτοκαλί κρασιών. Έντονο χαμομήλι στη μύτη και αρκετά τριτογενή αρώματα. Εμφάνιση τανινών στο στόμα. Ιδιαίτερο κρασί.

Κάπου εδώ κλίνουμε το άρθρο. Αν μας αφήσετε θα γράψουμε για όλα τα κρασιά, τα οποία ήταν εξίσου εξαιρετικά και σε πολύ καλό επίπεδο.

*Για όσους αναρωτιέστε τί είναι η new age Ρετσίνα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πολύ φρέσκια ματιά των παραγωγών στην παραδοσιακή μας ρετσίνα. Δείτε για παράδειγμα τις ρετσίνες των Παπαγιαννάκου, Μυλωνά, του Γκίκα αλλά και την ποικιλία ρετσινών του Κεχρή. Άλλωστε ο “Αφρός” (ημιαφρώδης ρετσίνα) του τελευταίου ήταν και αυτός που δοκιμάσαμε στη συγκεκριμένη δοκιμή.