Πολύ μελάνι έχει χυθεί και ακόμα περισσότερο σάλιο σπαταληθεί για το terroir και κατά πόσο η επίδρασή του στο κρασί είναι πράγματι εμφανής ή απλώς αυθυποβολή. Αλλά για τους μη μυημένους ας σταματήσουμε ένα λεπτό εδώ• τί είναι αυτό το terroir (τερουά); Ο συνήθης ορισμός του terroir περιλαμβάνει το κλίμα, το έδαφος (είδος, βάθος, αποστράγγιση, έκθεση, υψόμετρο, κλίση) και φυσικά το φυτό (ποικιλία, υποκείμενο, σύστημα υποστήριξης). Εν συνεχεία όμως έγινε κατανοητό ότι δεν θα μπορούσε ν’ αποκλειστεί ο ανθρώπινος παράγοντας (ο αμπελουργός, η φιλοσοφία του περί το κρασί, η συνολική εκ μέρους του διαχείριση του αμπελιού κλπ). Ακόμα και ανάμεσα στους υποστηρικτές του τερουά όμως υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το αν οι παράγοντες που συντελούν σε αυτό, μπορούν (στην Ελλάδα τουλάχιστον) να ανιχνευθούν σε αρκετές περιοχές. Σχεδόν όλοι όμως συμφωνούν όμως ότι τερουά μπορεί ν’ ανιχνευθεί στην Σαντορίνη. Κοινώς ότι τα κρασιά της Σαντορίνης και κυρίως τα λευκά της, προεξέχοντος του Ασύρτικου, παρουσιάζουν κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά που οποιοσδήποτε οινόφιλος θα τα αναγνώριζε με…”κλειστά μάτια”.

O γνωστός οινογράφος και οινοκριτικός Σίμος Γεωργόπουλος λοιπόν αποφάσισε, στα πλαίσια των οινικών του παρουσιάσεων “Kρασαρίσματα” να υποβάλλει την πεποίθηση αυτή στην βάσανο της απόδειξης – και δη με τυφλή δοκιμή. Με τα Ασύρτικα να φυτεύονται απ’ άκρη σ’ άκρη στην Χώρα (και πλέον και αρκετά μακριά αυτής), με πολλούς λαμπρούς εκπροσώπους τους εκτός Σαντορίνης, γεννάται το ερώτημα: τί το τόσο διαφορετικό έχουν τα Σαντορινιά Ασύρτικά; Ή άλλως: μπας να προτιμήσω Ασύρτικα εκτός Σαντορίνης (που στις περισσότερες περιπτώσεις θα μου στοιχίσουν και πολύ λιγότερο); Πολύ ενδιαφέρον. Και ακόμα πιο ενδιαφέρουσα ήταν η δοκιμή που ετοίμασε ο Σίμος τη βοηθεία των Wine Lovers, κατά κόσμον Ελένη Μπλούχου και Πόπη Γουώλικ στο γνωστό οινικό στέκι της Μητροπόλεως, το Vintage. Το πρωτόκολλο αυστηρό: μόνο κρασιά δεξαμενής, τρέχουσας κυκλοφορίας, σοδειάς 2017 ως επί το πλείστον, με 4 να είναι του 2016.

Ο Σίμος Γεωργόπουλος…επί τω έργω

Χωρίς πολλά-πολλά περνάω στο ψητό: 10+1 κρασιά προς δοκιμή. Εισαγωγή με την νέα ετικέτα του Κτήματος Άλφα, το Ασύρτικό τους από το Αμύνταιο. Σταφύλια φυτεμένα σε υψόμετρο 550 μέτρων, με προζυμωτική εκχύλιση που δίνει ένα κρασί με πλούσιο σώμα, άγουρα εσπεριδοειδή και ορυκτές νύξεις. Πολύ ενδιαφέρουσα πρώτη.

Και εν συνεχεία 5 Σαντορίνες και 5 Ασύρτικα εκτός, σε τυφλή δοκιμή και με τυχαία σειρά. Ευκολάκι θα πείτε; Λοιπόν σας παραθέτουμε τί μυρίσαμε και τί γευτήκαμε στα ποτήρια μας, κατά σειρά εμφάνισης, και τα αποκαλυπτήρια στο τέλος!

• Κρασί 1^ο: ορυκτή μύτη, νύξεις λεμονιού αλλά και τροπικά φρούτα. Έντονη, κοφτερή οξύτητα, καλά ενσωματωμένη, μακρά επίγευση.
• Κρασί 2^ο: τσακμακόπετρα στο προσκήνιο με εξωτικές νότες (ανανάς) στο βάθος. Μέτριο σώμα, εντονότερη οξύτητα του πρώτου, έντονο λεμόνι και αρκετό αλκοόλ.
• Κρασί 3^ο: λευκόσαρκα φρούτα κι αχλάδι στη μύτη, με νύξεις τσακμακόπετρας στο βάθος – όσο ζεσταινόταν το κρασί στο ποτήρι έτεινε να ισορροπεί με τον φρουτώδη χαρακτήρα. Έντονο αλκοόλ που ισορροπούσε την οξύτητα. Ίχνη από τανίνες στην γλώσσα.
• Κρασί 4^ο : ανανάς στο προσκήνιο με τα πετρόλ στοιχεία στο παρασκήνιο, σε μια αρκετά κλειστή μύτη. Άγριο στόμα, με έντονο τον λεμονάτο χαρακτήρα, κοφτερή οξύτητα και ίχνη από τανίνες.
• Κρασί 5^ο : λευκόσαρκα φρούτα στη μύτη με τον ορυκτό χαρακτήρα να μην κρύβεται επίσης. Στρογγυλό στόμα με έντονη φρεσκάδα, λεμονάτο αλλά και λιπαρό.
• Κρασί 6^ο : έντονα ορυκτή μύτη, αυστηρός χαρακτήρας και γενικώς χαμηλές εντάσεις. Λεμονάτο & αλμυρό στόμα, αρκετά ισορροπημένο αλλά με μακρά επίγευση και οξύτητα.
• Κρασί 7^ο : κλειστή μύτη, με τα εσπεριδοειδή να υπερισχύουν χωρίς όμως να κρύβουν εντελώς την τσακμακόπετρα. Κάποιοι ανίχνευσαν και γήινα στοιχεία (μανιταρίου) που έφεραν στο νου αλσατικό πινό γκρί. Πλούσιο στόμα, με έντονη οξύτητα & αλκοόλ, τανική επίγευση.
• Κρασί 8^ο : έντονα ορυκτή μύτη, πετρόλ παντού στο ποτήρι. Λεμονάτο στόμα, με άγουρη αίσθηση ατίθασης οξύτητας, ατίθασο και νευρικό.
• Κρασί 9^ο : φρουτένιος χαρακτήρας, με λευκόσαρκα φρούτα να ανεβαίνουν στην μύτα και καπνό στο βάθος, λίγη φυτικότητα και ίσως κάποιες νότες καραμέλας. Ξύσμα λεμόνι – περγαμόντο στο στόμα, καραμέλα βουτύρου αλλά και έντονη, μακρά επίγευση.
• Κρασί 10^ο : φρουτώδης μύτη με το περγαμόντο να υπερισχύει. Ορυκτές νύξεις. Έντονη, τραγανη οξύτητα και τανίνες.

Τί λέτε; Μήπως μπορείτε να μαντέψετε; Πώς; Μπερδευτήκατε; Εμείς να δείτε. Οκ, καταρχάς έχετε το μειονέκτημα ότι δεν δοκιμάζετε τα κρασιά αλλά αρκείστε στις δικές μας περιγραφές – οι οποίες, όπως θα διαπιστώσατε, συγκλίνουν σε πολλά. Πάμε να δούμε όμως τί κρυβόταν μέσα σε κάθε φιάλη;

• Κρασί 1^ο: “Λάλικος Ασύρτικο 2016”, Ορεινοί Αμπελώνες Λάλικου – από ένα αμπελοτόπι στα 500 μέτρα υψόμετρο στο Παγγαίο με πολύ χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις.
• Κρασί 2^ο: “Θαλασσίτης 2017”, Γαία Οινοποιητική – από τα αμπέλια Επισκοπής, Ακρωτηρίου και Πύργου στο νησί.
• Κρασί 3^ο: “Ασύρτικο Αλεπότρυπα 2017” – από την Αταλάντη, ένα single vineyard κρασί.
• Κρασί 4^ο : “Σαντορίνη 2017”, Κτήμα Σιγάλα – από αμπελώνες 50 ετών και βάλε στο νησί.
• Κρασί 5^ο : “Ασύρτικο 2017”, Οινοποιία Αθανασίου – από τα ημιορεινά της Νεμέας.
• Κρασί 6^ο : “Ασύρτικο 2016”, Κτήμα Αργυρού – από τον μεγαλύτερο ιδιόκτητο αμπελώνα του νησιού.
• Κρασί 7^ο : “Λίνον 2016”, Κτήμα Σπυρόπουλου – από το Παλαιοχώρι Ηλείας, αμπελώνες δίπλα στην θάλασσα.
• Κρασί 8^ο : “Σαντορίνη 2017”, Οινοποιείο Αρτέμη Καραμολέγκου – σταφύλια από τον Πύργο και το Μεγαλοχώρι στη Σαντορίνη.
• Κρασί 9^ο : “Alba Vissa Ασύρτικο 2016”, Οικογένεια Καραδήμου – από τον Μεγαπλάτανο Αταλάντης.
• Κρασί 10^ο : “Σαντορίνη Ασύρτικο Organic 2017”, Santo Wines – από 2 αμπελοτόπια της Επισκοπης στη Σαντορίνη, έκτασης μόλις 9 στρεμμάτων.

Συμπέρασμα: η δυσκολία αναγνώρισης των Σαντορινών ήταν μεγαλύτερη του αναμενομένου. Τα εκτός Σαντορίνης Ασύρτικα είχαν αρκετά στοιχεία (όπως η τσακμακόπετρα) που έριχναν…στάχτη στα μάτια. Παρόλα αυτά υπάρχουν 2-3 στοιχεία, σαν αποτέλεσμα αυτής της γευστικής δοκιμής, που μάλλον ενισχύνουν το άγγιγμα του terroir: η αγριάδα στο στόμα, οι τανίνες (για λευκά κρασιά ε!) που τιθασεύουν την αλκοόλη και δεν αφήνουν την γλύκα της να έρθει στην επιφάνεια, όπως στα εκτός νησιού. Και ορυκτότητα – πολλή ορυκτότητα! Σχεδόν σαν να γλείφεις βότσαλο από τον βυθό της θάλασσας!

Τα κρασιά της δοκιμής σε παράταξη

Και για να καταλάβετε το μέγεθος της δυσκολίας ένα θα σας πούμε: στην γευσιγνωσία ήταν παρών και ο Σταυρόπουλος, του ομώνυμου Κτήματος, ο οποίος ΔΕΝ αναγνώρισε το δικό του Ασύρτικο, αλλά το πέρασε για Σαντορίνη παρακαλώ!

Ευχαριστούμε τον Σίμο και τις Wine Lovers – μοναδική εμπειρία. Σίγουρα θα έχει και συνέχεια το συγκεκριμένο κεφάλαιο, όσο μάλιστα τα εκτός Σαντορίνης Ασύρτικα βελτιώνονται (και πληθαίνουν) δραστικά.