Μισό για να μην παρεξηγηθούμε. Μην περιμένετε να διαβάσετε για ηφαιστειακή τέφρα ή… καμιά καλντέρα δυο βήματα από το Σύνταγμα. Μην τρελαθούμε δηλαδή. Τότε;

Τότε μιλάμε για Σαντορινή αύρα. Και ορυκτότητα. Και αλμύρα. Πάλι κάτι δεν κολλάει, ε; Οκ, να το πιάσουμε απ’ την αρχή: Λευτέρης Αναγνώστου + Αρτέμης Καραμολέγκος + Ασύρτικο x Mr. Vertigo = Σαντορινάρα!

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Σε μια από τις (πάντα) άψογες γευσιγνωσίες του Mr. Vertigo (ναι ντε, της Κάβας στην Πλατεία Κολωνακίου) υπό την επίβλεψη του πάντα δαιμόνιου Γρηγόρη Μιχαήλου σχεδόν…γλείψαμε βράχια απ’ την Καλντέρα. Ο οινολόγος του “Οινοποιείου Αρτέμη Καραμολέγκου” Λευτέρης Αναγνώστου μας μύησε στους πειραματισμούς του και μας έδωσε τρομερή γεύση του τί ακόμα έχουμε να δούμε από το μονίμως ανερχόμενο οινοποιείο της Σαντορίνης. Για να το κάνω λιανά: δοκιμάσαμε single vineyard κρασιά (ακυκλοφόρητα), σταφύλια από διαφορετικά χωριά του νησιού σε διαφορετικές εκφράσεις, κρασιά από το ίδιο αμπέλι αλλά οινοποιημένα διαφορετικά (σε ανοξείδωτη δεξαμενή, σε αμφορέα και σε τσιμεντένια δεξαμενή). Το σύνολον 18 δείγματα. Έντονες οξύτητες, αλμύρα και ορυκτότητα στο Θεό, νεύρο και τανίνες. 6 διαφορετικά flights που στην κυριολεξία μας απογείωσαν.

Άλλη μια σπουδή στο μοναδικό τερουρά της Σαντορίνης. Ακόμα μια μελέτη στις διαφορετικές εκφράσεις ανά χωριό/ αμπελοτόπι = τα δείγματα του Πύργου πιο γλυκά και με τροπικά φρούτα στο ποτήρι, των Φηρών με πιο φινετσάτες εκφράσεις. Πέραν αυτών το οινοποιείο παίρνει σταφύλια και από το Μεγαλοχώρι και την Μεσαριά. Με 180 ιδιόκτητα στρέμματα έρχεται 3ο αυτήν τη στιγμή στο νησί σε παραγωγή.

Παρότι τρίτη γενιά οινοποιός ο Αρτέμης Καραμολέγκος επένδυσε εκ νέου στις εγκαταστάσεις, τον αμπελώνα και τον εξοπλισμό το 2004 και έκτοτε κάνει διαστημικά άλματα. Θα αναρωτηθείτε πιθανόν “και τί νέο κομίζει στην πυραυλοκίνητη οινικά Σαντορίνη;” Θα μπορούσαμε ν’ απαντήσουμε με μόνο δυο λέξεις: “Πυρίτης” και “Μυστήριο” αλλά πάλι θα λέγαμε λιγότερα απ’ τα μισά. Αντ’ αυτού θα σταθούμε στα λόγια του μάγου Λευτέρη Αναγνώστου όπως διατύπωσε ο ίδιος το ιδανικό κρασί (dream wine) σε σχετική ερώτηση στο πρόσφατο Grape (No. 12 – Χειμώνας 2018) “Θα απαντήσω με κριτήριο τα σημερινά δεδομένα, οπότε θα ήθελα να είναι ένα ΠΟΠ Σαντορίνης. Θα ήθελα κατ’ αρχάς ένα κρασί που θα προσφέρει συγκινήσεις. Ένα Ασύρτικο που θα μοιάζει φρέσκο μετά από επτά-οκτώ χρόνια, αυστηρό και δύστροπο σε πρώτη ανάγνωση. Να μυρίζει θαλασσινή αύρα, τσακμακόπετρα και να σε “ταξιδεύει” σε κάποιον αιγαιοπελαγίτικο βράχο. Το στόμα του να είναι δομημένο, λιπαρό, με κοφτερή οξύτητα, μάκρος και έντονη αλμύρα, λες και μόλις γεύτηκες πεταλίδ! Να θες ανυπόμονα να ξαναγυρίσεις να το δοκιμάσεις, αλλά να το περιμένεις στην καράφα και στο τέλος ν’ αναρωτιέσαι μήπως το άνοιξες πρίν την ώρα του“. Ε ναι Λευτέρη, νομίζω αυτό το έχεις δημιουργήσει ήδη!

Λεπτομέρειες: “ΑΡΤΕΜΗΣ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ Μικροοινοποιήσεις, Πειράματα, Αμπελοτόπια” 8/2/2019 @ Mr. Vertigo, Πλ. Φιλικής Εταιρείας 15, Αθήνα