Ο καιρός αρχίζει να θυμίζει τυπικό ελληνικό καλοκαίρι, με το θερμόμετρο να δείχνει 38. Η ημέρα Σάββατο. Αποφασίζεις να κατέβεις για μπάνιο. Διαλέγεις γι’ αυτή σου την εξόρμηση τα όμορφα νερά της Αργολίδας, σε ένα μαγικό μέρος, κοντά στην Επίδαυρο.

Αφού δροσιστείς και χαλαρώσεις, αρχίζει η επίμονη αναζήτηση καλού φαγητού. Οι επιλογές στην περιοχή αρκετές, όμως μάλλον δεν καλύπτουν γευστικά την παρέα. Και τότε κάποιος πετάει μια μπαρούφα. Ή… μήπως δεν είναι.

Ε, τελικά δεν ήταν. Η επόμενη στάση ταβέρνα “Το Μουράγιο” στο Κιάτο Κορινθίας, στο λιμανάκι. Αν και δεν θα το χαρακτήριζα γραφικό το εν λόγω λιμανάκι, είναι όμως όμορφο.

Η ώρα μαγική. Η ώρα που ο ήλιος έχει αρχίσει να υποχωρεί και να βαίνει προς τη δύση του, ενώ η ζέστη έχει αρχίσει να γλυκαίνει. Καθώς η ώρα προχωρούσε και μας οδηγούσε προς τη νύχτα, ένα γλυκό αεράκι μας δρόσιζε.

Το τραπέζι μας ήταν ακριβώς πάνω στη θάλασσα, με τα καΐκια, που τα πρωινά πουλούν εκεί μπροστά τις ψαριές τους, να είναι δεμένα δίπλα μας.

Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού το φρέσκο ψαράκι, που φέρνουν οι τράτες και τα καΐκια το πρωί. Εμείς διαλέξαμε ένα ωραίο μυλοκόπι, το οποίο μας το έψησαν ανοιχτό. Επίσης διαλέξαμε καλοψημένες και ζουμερές σαρδελίτσες στα κάρβουνα και πολύ ξεχωριστούς καβουροκεφτέδες και χταποδοκεφτέδες. Απαραίτητη συντροφιά όλων των παραπάνω, τα βραστά χόρτα εποχής και μια σαλάτα όνειρο, με βινεγκρέτ λαδολεμονομουστάρδας και γαρίδες. Αξέχαστο μας έμεινε και το ζυμωτό, χωριάτικο ψωμάκι, για την απαραίτητη βούτα στα ζουμάκια των παραπάνω.

Για να συντροφεύσουμε τους θαλασσινούς μεζέδες δεν θα μπορούσαμε να διαλέξουμε τίποτα περισσότερο από ένα κρασί που σου φέρνει μνήμες θάλασσας. Δηλαδή μια Σαντορίνη. Εμείς διαλέξαμε την εξαιρετική “Σαντορίνη” του Γαβαλά! Ξέρετε, αυτή με το μπλε μπουκάλι.

Το ελληνικό καλοκαίρι ήρθε. Εκδρομή, θάλασσα, καλή παρέα, θαλασσινοί μεζέδες και εξαιρετικά κρασιά. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;