Bao buns – τα αφράτα ψωμάκια ατμού με ρίζες στην Ταϊβάν και την Κίνα έχουν γίνει must της street food σκηνής της Αθήνας. Δεν πάει πολύς καιρός που σας λέγαμε για το Pink Flamingo του Βασίλη Καλίδη. Στο μεταξύ όμως εισήλθε στον μπαομπανοστίβο (sic) και ο Γιώργος Βενιέρης (του “Oozora” στην Κηφισιά αλλά και του Mυκονιάτικου “Mr. Pug”): πάνε περίπου δυο μήνες απ΄ όταν άνοιξε τo “Mr. Pug’s Canteen” στον πεζόδρομο της Κατσουλιέρη στο Χαλάνδρι. Δίπλα του και ο σεφ Σήφης Μανουσέλης. Δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε μια στάση κι εκεί.

Σκηνικό ωραίο και λιτό: μαγαζί με ανοιχτό, μεγάλο παράθυρο στην κουζίνα, με βιτρίνα το μηχάνημα που παρασκευάζει τα churros και παραπέμπει όντως σε καντίνα – 2 σταντάκια με σκαμπό, μια μπάρα ακριβώς κάτω απ’ το παράθυρο αλλά και μαξιλάρια στο παρακείμενο παρτέρι. Καλή φάση.

Μενού: μικρό & εναλλακτικό. Εξηγούμαι: δίπλα στα πιο εξωτικά bao με γλυκοπικάντικη χοιρινή πανσέτα, με τραγανό κοτόπουλο, αγγούρι & φιστικοβούτυρο και με ψητή πάπια, φύτρες σόγιας & γλυκιά σάλτσα παίζουν 2 πειραγμένες επιλογές μεταμορφωμένου κλασικού “βρόμικου” – ένα χοτ ντογκ με καπνιστό λουκάνικο και κέτσαπ κάρι και ένα μπέργκερ με XL ψωμάκι bao bun!

Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά; Ψωμάκια άψογα, αφράτα όσο πρέπει και λαστιχωτά – καμία σχέση με κάποια bao που παραπέμπουν σε…προζυμένιο χωριάτικο καρβέλι. Τα λαχανικά σε όλα τα bans φρέσκα, κρατσανιστά και λαχταριστά. Το ban με την χοιρινή πανσέτα, την γλυκοπικάντικη σάλτσα και τα λαχανικά ισορροπημένο, με καλοψημένο το κρέας. Αδυναμία μας αυτό με το τραγανό κοτόπουλο, το αγγούρι και το φιστικοβούτυρο: λαχταριστό, τηγανητό φιλέτο κοτοπουλάκι, χωρίς περιττά λάδια, δένει ιδανικά με το φιστικοβούτυρο και στο τέλος δροσίζει το στόμα το λεπτοκομμένο αγγούρι. Εξίσου καλό αυτό με την ασιατική πάπια: τρυφερό φιλετάκι που δένει ωραία με τις προσεκτικά βρασμένες φύτρες – η εξωτική Άπω Ανατολή στο στόμα σου. Ωραίο όμως και το εναλλακτικό χοτ-ντογκ με το καπνιστό χοιρινό λουκάνικο που πάει ταμάμ με την σάλτσα κάρυ κέτσαπ. Δυστυχώς δεν δοκιμάσαμε το XL burger με μοσχαρίσιο μπιφτέκι και ψωμάκια bao – ακόμα. Στα προσεχώς.

Βάστα αναγνώστη: έχει και γλυκό! Πεταγόμαστε αυτοστιγμεί από την Άπω Ανατολή στην Ισπανία για την δική τους εκδοχή του λουκουμά, τα γνωστά churros (παρόλο που εικάζεται ότι έχουν τις ρίζες τους στην Κίνα)! Ωραίο, λεπτό ζυμάρι, στεγνό – χωρίς να κατακρατούν λάδι, με όμορφα τραγανή κρούστα. Ό,τι πρέπει για να κλείσει το γεύμα. Σε μερίδα των 6, πασπαλισμένα με ζάχαρη και κανέλα και με δυνατότητα για βούτηγμα σε 3 σος: σοκολάτα γάλακτος, καραμέλα βουτύρου με αλάτι και σοκολάτα μπίτερ με τζίντζερ. Μοναδική μας ένσταση; Θα περιμέναμε τα συνοδευόμενα από σος να μην έχουν την ζάχαρη και την κανέλα ούτως ώστε να μην μπουκώνουν οι γεύσεις – πέφτει πολύ και ζάχαρη, και κανέλα, και πχ σοκολάτα. Όχι ότι δεν τα φάγαμε εε; Μην παρεξηγηθούμε κιόλας.

Για ξεδίψασμα στο ψυγείο θα βρείτε τα premium ελληνικά αναψυκτικά 3 cents.

Τελικό συμπέρασμα; άψογα ψωμάκια bao, ωραίοι συνδυασμοί γεύσεων, καλό σπότ στον πεζόδρομο, ωραία & ευγενικά τα παιδιά πίσω απ’ το παράθυρο. Να πάτε – θα ξαναπάμε κι εμείς.