Την Πέμπτη 06/04, ένα πολύ όμορφο και λιτό απόγευμα στο Oinoscent (Βουλής 45-47 -Σύνταγμα), ο Κωστής Δαλαμάρας μας παρουσίασε την φιλοσοφία του γύρω από το Premium κρασί του, τον Παλιοκαλιά, αλλά και γενικότερα την φιλοσοφία του Κτήματος Δαλαμάρα.

Η παρουσίαση περιλάμβανε την κάθετη δοκιμή 7 κρασιών:

• Παλιοκαλιάς 2005
• Παλιοκαλιάς 2009
• Παλιοκαλιάς 2011
• Παλιοκαλιάς 2013
• Παλιοκαλιάς 2015
• Νάουσα 2015
• Πολλά Νερά 2015

Η δοκιμή μας όμως είχε μια ιδιαιτερότητα. Ξεκινήσαμε από τα παλιότερα κρασιά προς τα νεότερα. Και αυτό, για να αναδειχθεί πόσο έχει αλλάξει και έχει γίνει μοντέρνο το συγκεκριμένο κρασί.

Ο Κωστής ήταν ιδιαίτερα προσηνής και διατεθειμένος να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις του κοινού, είτε αυτές ήταν τεχνικές είτε όχι.

Στα του κρασιού λοιπόν…

Ήταν εμφανής η αλλαγή του στυλ του κρασιού από το 2005 στο σήμερα. Ενώ τα πρώτα κρασιά είχαν εμφανή αρώματα την τομάτα και την ελιά (δύο κλασικές γεύσεις για το Ξινόμαυρο) από το 2011 κι έπειτα περνάμε στην εποχή όπου το φρούτο στη μύτη είναι περισσότερο εμφανές έως κυρίαρχο, η χρήση του βαρελιού δε είναι τόσο όσο και οι τανίνες ιδιαίτερα τιθασευμένες και στρογγυλές..

Από κρασιά που δοκιμάσαμε ξεχώρισα τον Παλιοκαλιά του 2015, με λεπτό, φίνο φρούτο και τα ανθικά αρώματα. Το στόμα ήταν στρογγυλό και οι τανίνες εξαιρετικές.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακός, για μένα, ήταν και ο Παλιοκαλιάς του 2009. Παρότι περισσότερο κοντά στην κλασσική οινοποίηση του Ξινόμαυρου, ήταν πλήρως εξελιγμένος με τις τανίνες να είναι φίνες και με τα δευτερογενή και τριτογενή αρώματα εμφανή.

Το τελευταίο κρασί ήταν τα «Πολλά Νερά». Αυτό δεν αποτελεί κάποια ξεχωριστή ετικέτα, αλλά κομμάτι του blend για τη Νάουσα, από ένα συγκεκριμένο αμπελοτόπι. Ο Κωστής το εμφιάλωσε λίγο πριν την μείξη των χαρμανιών για να μπορέσει να δείξει την εξέλιξη των κρασιών.

Κλείνοντας το παρόν κείμενο, θα ήθελα να αναφέρω ότι από τη βραδιά έμεινα περισσότερο εντυπωσιασμένος ακόμα και από το κρασί (άλλωστε το έχω ξαναδοκιμάσει), από τον ίδιο τον Κωστή Δαλαμάρα. Και περισσότερο από το πάθος/αγάπη του για το Ξινόμαυρο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όταν ρωτήθηκε γιατί του αρέσει το Ξινόμαυρο, η απάντηση ήταν επειδή είναι δύσκολη ποικιλία…

Κωστή Δαλαμάρα (& Μαρία – στυλοβάτης & συνοδοιπόρος) εύγε. Περιμένουμε ακόμα περισσότερα.

Συγχαρητήρια και στα παιδιά του Oinoscent, για την τόσο ωραία εκδήλωση που οργάνωσαν.