Μπάμιες: το εξωτικό καλοκαιρινό λαχανικό που το άκουσμα του μάλλον φέρνει σε πολύ κόσμο (“τί εννοείς σε όλο; Αποκλείεται!”) αρνητικούς συνειρμούς. Όταν όμως την παντρεύουμε με κοτόπουλο και δη στον ξυλόφουρνο τότε το πράγμα μάλλον αλλάζει! Ο πιπεράτος και σαρκώδης καρπός της γλυκοψημένης μπάμιας πάει ταμάμ μ’ ένα τρυφερό κοτοπουλάκι, βουτηγμένα και τα δυο σε μια λιμπιστική σάλτσα ντομάτας. Βάλτε και την καπνίλα απ’ τον ξυλόφουρνο και μάλλον μιλάμε για αριστούργημα. Εμείς εμπνευστήκαμε άλλη μια φορά από μια συνταγή του Cucina di Caruzo που με τα γνωστά του τρικ απογειώνει την γεύση: εδώ ειδικά μας γοήτευσε η χρήση μπαλσάμικου ως βασικού συστατικού ανάδειξης του πιάτου που ταυτόχρονα δίνει και την απαιτούμενη οξύτητα στις μπάμιες και καταλήγει σ’ ένα μάλλον γλυκόξινο αποτέλεσμα. Μούρλια σας λέω!

Για να κόψουμε την σιελόρροια τραβάμε γραμμή – καλά όλα αυτά αλλά τί θα στάξουμε στο ποτήρι μας; Μμμ εδώ αρχίζουν τα δύσκολα: μια μάλλον ασφαλής λύση είναι κάποιο νευρώδες ροζέ από Ξινόμαυρο που είναι μπαλαντέρ. Θα μπορούσε βεβαίως κι ένα βαρελάτο Σαρντονέ ή ένα φρέσκο, φρουτώδες κόκκινο από Αγιωργήτικο. Ναι οκ, πιθανόν καλές προτάσεις αλλά εμείς – όπως έχετε ήδη καταλάβει – κυνηγάμε τις πιο ανορθόδοξες επιλογές – ή μήπως όχι και τόσο ανορθόδοξες;

Αφού συμβουλευτήκαμε το προσωπικό της κάβας Oak στο Μαρούσι καταλήξαμε σ’ ένα ξηρό σέρι (Ονομασία Προέλευσης Μανθανίγια) του οινοποιείου Botegas Hidalgo: το “Gitana” από την περιοχή Σαλουνκάρ ντε Μπαραμέδα της Ισπανίας. “Σέρι; Με το κοτόπουλο με μπάμιες; Πάτε καλά;”. Λοιπόν πάρτε χαρτί και μολύβι και σημειώστε: ναι όταν λέμε σέρι αναφερόμαστε στο ενισχυμένο με αλκοόλη (οινικής προέλευσης) κρασί που, μετά την μεταφορά του σε ξύλινα βαρέλια και λόγω του κενού χώρου που αφήνεται στο βαρέλι αναπτύσεται ο ανθεκτικός μύκητας φλορ που δημιουργεί ένα πέπλο στην επιφάνεια του κρασιού και το προστατεύει απ’ την οξείδωση. Η “Τσιγγάνα” μας, με το γνωστό αχυροκίτρινο χρώμα του σέρι μας έβγαλε στο ποτήρι νότες αποξηραμένων φρούτων και μπαχαρικών. Στο στόμα δε πλούσιο, λιπαρό και με τις οξειδωτικές νότες ήρθε κι έδεσε ωραία με την καπνίλα του πιάτου μας και την πιπεράτη αίσθηση της μπάμιας. Πώς είπατε, σας τρέχουν τα σάλια πάλι;

ΥΓ. Το συγκεκριμένο φαγητό θα το υποβάλλουμε στην “βάσανο” κι άλλων οινικών ταιριασμάτων – το σηκώνει!

*Πληροφορίες για την οινοποίηση των σέρι αντλήσαμε απ’ το απολαυστικό βιβλίο της γνωστής οινολόγου Μαρίας Τζίτζη “Του κόσμου τα παράξενα κρασιά”.