Καθώς βαδίζουμε ήδη τις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου και ο “κουρνιαχτός” από τον φετινό τρύγο καταλαγιάζει σιγά-σιγά, μπαίνουμε στην περίοδο των οινικών εκδηλώσεων. Στα πλαίσια αυτά, το Mr. Vertigo διοργάνωσε την πρώτη του γευσιγνωσία, στον πολύ όμορφο και ζεστό του χώρο, στην πλατεία Κολωνακίου. Θέμα αυτής τα κρασιά του Ευρυβιάδη Σκλάβου.

Οικοδεσπότης στη βραδιά αυτή εκτός από την ομάδα του Mr. Vertigo, τα μέλη της οποίας φρόντισαν να μην μας λείψει τίποτα, ο Γρηγόρης Μιχαήλος ενώ την παρουσίαση είχε αναλάβει ο οινοποιός.

Χωρίς να έχουμε πρότερη επαφή με τον οινοποιό και τα κρασιά του, πηγαμε στην εκδήλωση κάπως πιο συγκρατημένοι περί του τί θα ακούσουμε και θα δούμε. Ευτυχώς ο Ευρυβιάδης Σκλάβος μας μάγεψε από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να μιλάει για τα κρασιά του και την φιλοσοφία του περί βιοδυναμικής διαχείρισης του αμπελώνα του.

Ο πολύ ήρεμος τόνος της φωνής του, η συστολή του αλλά και η αγάπη που ξεχείλιζε κάθε λέξη που ξεστόμισε κέρδιζε και τον πιο απαιτητικό οινόφιλο ακροατή. Η πίστη του στις αρχές της βίοδυναμικης καλλιέργειας και η πιστή εφαρμογή τους καθώς και ο αδογμάτιστος λόγος του μας εντυπωσίασαν.

Πέραν όμως από τον οινοποιο μας μάγεψαν και τα κρασιά που μας παρουσίασε. Το πρώτο flight της βραδιάς περιλάμβανε 3 κρασιά, εκ των οποίων και τα 3 ήταν το “Vivo di Sasso”, του 2016. Όχι, δεν κάνω λάθος. Ένα flight 3 με κρασιά ίδια. Οι διάφορες τους είναι ότι πρόκειται για 3 διαφορετικές εκδόσεις του ίδιου κρασιού, μια φιλτραρισμένη, μια αφιλτράριστη και μια single vineyard. Και βέβαια η ποικιλία του σταφυλιού δεν είναι άλλη από την διάσημη ενδημική ποικιλία της Κεφαλονιάς, την Ρομπόλα. Πρόκειται για ένα ωραίο και στοιβαρό κρασί, χρυσού χρώματος με όμορφη οξύτητα και ιδιαίτερα αρώματα πυρηνόκαρπων φρούτων. Το στόμα ήταν στρογγυλό και γεμάτο, ενώ η επίγευσή του άφηνε ένα όμορφο τελείωμα στο στόμα. Βέβαια η single vineyard εκδοχή, ακυκλοφόρητη ακόμα, ήταν ανώτερη των υπολοίπων με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά να είναι ραφιναρισμένα και λεπτεπίλεπτα. Συνέχεια με ένα “Vino di Sasso” του 2015, αφιλτράριστο, στο οποίο φαινόταν ξεκάθαρα η πολύ όμορφη εξέλιξη του κρασιού, αν και η οξειδωτικές νότες άρχισαν να έρχονται στο προσκήνιο.

Συνέχεια στο flight με το “Ευφράνωρ” του 2016, σε δυο εκδόσεις, μια αφιλτράριστη και μια φιλτραρισμένη. Το κρασί πρόκειται για ένα πολύ όμορφο blend από 70% Μοσχατέλα και 30% Βοστιλίδι. Το Βοστιλιδι προσθέτει πολύ όμορφο σώμα στο κρασί και δίνει όγκο στα πολύ όμορφα και γλυκά αρώματα της Μοσχατέλας. Και πάλι σε αυτό το flight φάνηκε έντονα η υπέροχη του αφιλτράριστο κρασιού, τουλάχιστον στα δικά μας μάτια, όπου η πολυπλοκότητα των αρωμάτων υπερίσχυε σε σχέση με την φιλτραρισμένη έκδοση.

Flight αριθμός Νο 3 και δυο κρασιά, τα οποία, κατά την άποψη μας, αποτέλεσαν την μεγαλύτερη αποκάλυψη της βραδιάς. Και τα 2 προέρχονται από υπερώριμο τρύγο και οι οξειδωτικές νότες να έχουν το πάνω χέρι. Το πρώτο ήταν το “Ζακυνθινό” του 2016 από την ομώνυμη ποικιλία (στην Ζάκυνθο η αντίστοιχη ποικιλία είναι γνωστή ως Παύλος!), που μας έφερε στο νου τα νυχτέρια της Σαντορίνης ενώ το δεύτερο το “Μεταγειτνίων” από την ποικιλία Βοστιλίδι. Εντυπωσιακό χρυσοχάλκινο χρωμα και έντονα εξελιγμένα αρώματα από μαρμελάδα ροδάκινο με ίχνη καβουρδισμένων ξηρών καρπών. Ωραία ξηρό στόμα ενώ είχε και μερικά υπολειπόμενα σάκχαρα της τάξης των 4 γραμμαρίων στο λίτρο. Συνολικά εντυπωσιακό κρασί που «sherry-ζει».

Περνώντας στο 4o flight το χρωμα των κρασιών από λευκο άλλαξε σε κόκκινο. Δοκιμάσαμε τα “Οργίων 2016” και “Οργίων 2016 βιολογικό” ενώ κλείσαμε την βραδιά με την “Σύνοδο 2016”, μια συνοινοποίηση των ποικιλιών Μαυροδάφνη και Βοστιλίδι, στα πλαίσια της Côte-Rôtie ή όπως ελέχθη ως εσωτερικό αστείο «Côte-Cephalonie». Εντυπωσιακά αρώματα της μαυροδάφνης και εντυπωσιακές οι διάφορες μεταξύ της απλής μαυροδάφνης και της βιολογικής.

Ολοκληρώνοντας το άρθρο, γνωρίσαμε έναν εξαιρετικό άνθρωπο και οινοποιό με πολύ όμορφα κρασιά. Συνεχίζοντας έτσι, είμαστε πεπεισμένοι ότι θα δούμε και στο μέλλον πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις από το οινοποιείο. Και σίγουρα πολύ όμορφες δοκιμές από την ομάδα του Mr. Vertigo.