Ο 2ος Διεθνής Διαγωνισμός Ελαιολάδου “ΑΤΗΕΝΑ” διεξήχθη φέτος στο Costa Navarino της Μεσσηνίας, μεταξύ 20 και 22 Μαρτίου. Συμμετείχαν 295 εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα (15% περισσότερα από πέρυσι) από 9 χώρες (Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Ισραήλ, Ιταλία, Πορτογαλία. Σλοβενία, Τυνησία και Τουρκία), τα οποία δοκίμασαν και αξιολόγησαν 23 κριτές από 12 χώρες. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν φέτος 92 διαφορετικές ποικιλίες ελιάς (κατά 28% περισσότερες από πέρυσι), γεγονός που καταδεικνύει τον εξαιρετικό πλούτο του κόσμου της ελιάς και του ελαιόλάδου.

Από το σύνολο των δειγμάτων που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, τα 156 ήταν ελληνικά (53%) και τα 139 (47%) ξένα.

Ο ATHIOOC (Athena International Olive Oil Competition) 2017 απένειμε 175 μετάλλια : 17 Μεγάλα Χρυσά, 65 Χρυσά,  55 Αργυρά και 38 Χάλκινα, με τα ελληνικά ελαιόλαδα να αποσπούν το 42% των διακρίσεων, εικόνα σημαντικά βελτιωμένη συγκριτικά με την περσινή (παρά το γεγονός ότι η ελαιοκομική χρονιά θεωρείται μέτρια).

Στην εκδήλωση γευσιγνωσίας του Athena International Olive Oil Competition, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 22 Απριλίου στο ξενοδοχείο King George, στην Αθήνα,παρουσιάστηκαν τα 175 βραβευμένα ελαιόλαδα του διαγωνισμού σε μία πραγματικά μοναδική δοκιμή που συνεπήρε όλους τους φίλους της ελιάς και του ελαιολάδου. Ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα δεν είχε γίνει μία τόσο εκτενής παρουσίαση premium ελαιολάδων από την Ελλάδα και το εξωτερικό!

Έτσι, είχαμε την μοναδική ευκαιρία να δοκιμάσουμε ελαιόλαδα που απέσπασαν τη μεγαλύτερη διάκριση του διαγωνισμού, δηλαδή Μεγάλο Χρυσό Μετάλλιο, με βαθμολογίες που προσεγγίζουν το τέλειο, από 95% και πάνω, μεταξύ των οποίων μάλιστα για 1η φορά ένα ελληνικό ελαιόλαδο. Πρόκειται για το “39/22 Κορωνέικη” από την Αργολίδα της εταιρίας Greta Stories, ένα λάδι με φρέσκα και φρουτώδη χαρακτηριστικά – χάρη στην πρώιμη συγκομιδή, τέλεια ισορροπημένη γεύση – με έντονη χροιά από μήλο, φρεσκοκομμένο χορτάρι και εσπεριδοειδή. Ελαφρώς πικρό και μέτρια πικάντικο (αν το συγκρίνουμε με τα άλλα πιο επιθετικά ελαιόλαδα της ίδιας κατηγορίας), έχει γεμάτη, πλούσια υφή και έντονη και μακριά επίγευση!!!

Η κριτική επιτροπή απένειμε επίσης διάφορα ειδικά βραβεία, ανάμεσα τους και στο καλύτερο ελαιόλαδο του διαγωνισμού (αφού ξαναδοκίμασε «τυφλά» και τα 17 ελαιόλαδα που απέσπασαν Μεγάλο Χρυσό μετάλλιο).

Έτσι, ως «Best of Show» αναδείχτηκε για 2η συνεχόμενη χρονιά το ελαιόλαδο “TreFόrt” του παραγωγού Paolo Bonomelli από το Βένετο της Ιταλίας, ένα συγκλονιστικό ελαιόλαδο το οποίο διατείθεται μόνο στο κτήμα του παραγωγού, 40€ τα 250 ml!!!

Μεταξύ άλλων ξεχωρίσαμε το “Ωλεώαστρων” από τους Ελαιώνες Σακελλαροπούλου, ένα βιολογικό προϊόν που προέρχεται από άμεση κοινή έκθλιψη ώριμων κορωνέικων ελιών, καρυδιών, αντράκλας, μαραθόσποτου, δάφνης, ρίγανης και δεντρολίβανου, το “Καπνιστό” της εταιρείας Delicious Crete, ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο από την Κρήτη με έντονο φρουτώδες άρωμα  και ικανοποιητικά πικάντικο στο οποίο έχει προστεθεί καπνιστό αλάτι και καπνιστό άρωμα βελανιδιάς, το “λ Λευκάδα” από την σπάνια ποικιλία ασπροελιά, το λάδι “Βιώσας Λεμόνι” της εταιρίας Λάδι Βιώσας, όπου ολόκληρα λεμόνια συνθλίβονται μαζί με τις ελιές και παραμένουν γιά μιά ζύμωση 45′, ώστε ν΄αφήσουν τα αρώματά τους (έντονο, πλούσιο κι ευχάριστο), το “Acaia” από τις Ελληνικές Αγροτικές Επιχειρήσεις, ένα εκπληκτικό και φίνο, εξαιρετκά παρθένο ελαιόλαδο, αρωματισμένο με grapefruit και περγαμόντο (!) και το “Ελαιόλαδο Ιμέρων” του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ιμέρων, ένα αφιλτράριστο ελαιόλαδο με έντονα φρουτώδη γεύση, άρωμα φρεσκοκομμένου καρπού ελιάς, ευχάριστη πικράδα και μικρής διάρκειας κάψιμο στον οισοφάγο.

Όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει παλιότερα η κ. Μαρία Κατσούλη, διαπιστευμένη γευσιγνώστρια ελαιολάδου και 1η Σομελιέ Ελαιολάδου της Ελλάδος, «το ελληνικό ελαιόλαδο έχει δυναμική και ειδικά τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αρκετοί παραγωγοί που ακούν. Δυστυχώς μέχρι σήμερα ακολουθούσαμε ξεπερασμένες ή ακατάλληλες πρακτικές από το κλάδεμα μέχρι και την τυποποίηση με αποτέλεσμα να υποβαθμίζουμε μόνοι μας το προϊόν μας. Δεν γνωρίζουμε πώς να κλαδεύουμε το δέντρο της ελιάς. Μαζεύουμε αργά, για διάφορους λόγους, ενώ κατά τη συλλογή δεν ακολουθούμε σωστές πρακτικές. Καθυστερούμε να πάμε στο ελαιοτριβείο, δεν κάνουμε σωστή διαλογή των καρπών λόγω κόστους, δεν ξεπλένουμε καλά, δεν προσέχουμε τις θερμοκρασίες. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για τους οποίους ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα δεν τα παίρνουμε στο τελικό προϊόν”.

Ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία και ευκαιρία για όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή με εξαιρετικά ελαιόλαδα! Αναρωτιέμαι άραγε πόσοι εστιάτορες και σεφ παρευρέθηκαν σε αυτή την τόσο σημαντική γευσιγνωσία ; [εμείς πάντως, στις 3 ώρες που ήμασταν εκεί δεν είδαμε και πολλούς, κάτι το οποίο θεωρώ αδιανόητο σε μια χώρα σαν την Ελλάδα (τρίτη ελαιοπαραγωγική και πρώτη καταναλωτική δύναμη) που μεταξύ των πραγμάτων για τα οποία κομπάζει είναι και το ελαιόλαδο της!!!].